On Birinci Bölüm " The Liar and The Whore"

Edith Kirky 

1929-2002

Yan yataktaki oda arkadaşı "canını almadan önce"

Edith: Vioxx'umu getirmekte

yine 20 dakika geç kaldılar.Çok acı çekiyorum.Istırap içindeyim.Umarım "tanrı canımı yakında alır."

Claire

Ruth: Saat dokuz buçuk.

Claire: Ee  Bırak da uyuyayım.

Hayatı yaşayan insanlara

sütlü kahve yapan biri olup çarkın dişlerinden biri olmadan

keyfini süreyim.

Ruth: Claire, depresyonda mısın?

Claire: Bu soruya cevap bile vermeyeceğim.

Ruth: Neler yaşıyorsun bilmiyorum,

ama umarım beni suçlamıyorsundur.

Parker:Bu da ne?

Claire: Sarah teyzemin doğum günümde gönderdiği

garip bir şey.İçinde iğrenç bir şifalı Çin bitkisi var.

Parker: Haberin olsun! Bunlar Çin bitkisi değil.

Claire: Değil mi?

Parker: Bunlar hayal gördüren mantarlardan.Yarın için bir planın varsa iptal et.

Mantar

Parker: Vay anasına, dikiş makinen mi var?

Claire: Babamın annesininmiş.İnsanlar eskiden kendi giysilerini

kendileri dikermiş!Kendi sabunlarını yaparlarmış.

Buna inanabiliyor musun?Kendi ineklerini kendileri öldürürmüş.Keşke o günlerde yaşayabilseydim.

Parker:Keşke

Claire:Tanrım,

keşke Rönesans döneminde yaşasaydım.

Yaşamımızı doğru şekilde sürdürürsek yaptığımız her şey

bir sanat eseri haline dönüşür.Giydiğimiz pantolon veya yatağımızı toplama şeklimiz bile.

Parker:Vay anasına.

Claire: Dünyanın sorunu da bu zaten.Yaptığımız her şeyde

yaratıcı olmaya çalışmıyoruz.

Parker: Martha Stewart çalışıyor.

Claire: Anne.

Ruth: Evet Canım.

Claire:Bu pantolonu sana diktim.

Ruth:Sağol Claire.

Claire: Seni seviyorum anne.Sana bunu söyleyemedim,

çünkü bir nedenle korktum.Ama şu anda seni sevdiğimi

bilmeni istiyorum. Bence sen çok güzelsin.

Sabah

Claire:Aman Allah'ım, bu pantolon çok berbat.

Ruth: Hiç de berbat değil.Ben  hoşlandım.

Neden olduğunu bilmek ister misin?Çünkü ben kızımı çok seviyorum ve bunları kızım benim için yaptı.

Claire: Bak, bunları ben yapmadım.

Başka biri yaptı.

Ruth:Ben bunları ölene kadar giyeceğim.

Claire: Lütfen giyme.

Birikeç'in Notu:

Claire: O'na bir pantolon yaptım,

tıpkı zilli bir palyaço pantolonu gibi oldu.Aman Allah'ım, çok garip.İşin doğrusu O da pantolonu şimdi giyiyor ve hoşuna gitti.